Een huiskamerconcert in 2014. Ik kondig aan: ‘Er zijn wel eens mensen in verwarring of Grande-Duchesse nu in het Nederlands of het Engels zingt. Vandaar dat ik nu een nummer in het Russisch…’ (gelach).

Toen ik begon met Grande-Duchesse in 2003, stond internationaal doorbreken hoog op mijn lijstje. Mijn eerste album bevat dan ook alleen nummers in het Engels. Maar daar kreeg ik een kritische vraag over in het interview dat Ajolt Elsakkers mij afnam bij de release van mijn website:

Nederlands klinkt ook snel gekunsteld. Frans zegt: ‘Veel van die Nederlandstalige liedjes hebben quasi diepzinnige teksten maar gaan eigenlijk helemaal nergens over.’ Ik kon het niet nalaten om te zeggen dat Engels dus verhult dat het eigenlijk nergens over gaat. ‘De songs die ik in het Engels of het Nederlands heb geschreven gaan wel degelijk ergens over,’ zegt Frans verontwaardigd, ‘ik zeg ook niet dat het niet in het Nederlands kán. De Dijk en Doe Maar is het ook gelukt. Ik denk omdat die juist simpel Nederlands gebruiken. Niet de zilten zee maar godverdomme.’

Toch voelde ik me uitgedaagd. Schreef ik immers mijn gedichten ook niet in het Nederlands? In de jaren die volgden schreef ik tal van nummers in het Nederlands, zoals De Loper en Op Deze Avond Op Deze Straathoek. Maar werkte die mix? Na de release van ep Dort ist das Glück in 2014 kreeg ik terug dat mensen wat moe werden van mijn eclecticisme.

was een Engels metalnummer pal na een Russische ballade en een Frans chanson niet te veel van het goede?

Wat nu? Ik wilde me met het project Grande-Duchesse vrij voelen te maken waar ik zin in had, maar een Engels metalnummer pal na een Russische ballade en een Frans chanson – was het niet te veel van het goede?

In 2017 knutselde ik aan de setlist voor mijn show in Paradiso. Er stonden maar twee niet-Nederlandstalige nummers op. Het Engelse gooide ik eruit, het Franse mocht blijven. Voor het eerst speelde ik een concert zonder Engelstalige nummers.

Eenheid

Toen ik afgelopen februari begon aan een serie nummers voor een nieuwe plaat, zocht ik bewust naar iets meer eenheid. Stilistisch? Dat staat maar te bezien. Thematisch en qua taalgebruik? Dat zeker. En dat betekende ook: in één taal. Dus ook de knipoog A Lindy Hopper’s Guide to February moest wijken voor een Nederlands equivalent.

GD voortaan een Nederlandstalige act? Niet perse – tenslotte moet er ook wel eens in het buitenland gespeeld kunnen worden. Maar wel op dit album. En ik ben er blij mee.

PS. Met mijn hand gaat het weer uitstekend!

• Meer over het komende album Februari